دکتر سید محمد علی ابراهیم زاده موسوی رئیس  دانشکدگان کشاوزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در این نشست تخصصی بیان داشت : آیا تغییر اقلیم عامل تهدید کننده برای توسعه کشور است ؟همین طو رکه میبینیم کم شدن بارندگی و افزایش سرعت باد و گرم شدن زمین که بهره ما در این زمینه ها بیشتر است. 

وی بیان کرد: تاریخ تغییر اقلیم اگر در ایران مورد بررسی قرار بگیرد و بررسی شود که این اتفاق در چه بازه زمانی اتفاق افتاده و خیلی جدی بوده است تا  بتوانیم دامنه و نوسان آن را پیدا کنیم خیلی به ما کمک خواهد کرد.

دکتر موسوی اظهار داشت: پدیده ای در عالم نیست که یک اتفاق سینوسی نداشته باشد چون اطلاعات محدود به یک بازه ی محدوی است باعث گمراه کردن ما می شود و سو مدیریت نباید باعث شود که گرما و خشکی و باد و اقلیم  را بهانه کنیم .

وی گفت: مجموعه علمی و اندیشمندان دانشگاه تهران باید راه حل علمی باید ارائه کنند که آیا تغییر اقلیم در حال رخ دادن است که داده ها بیان میکند تا 50 یا 100سال اینده پیش بینی شده و در حال رخ دادن است که آیا صحت علمی چه قدر است و می شود دامنه ی علمی آن را پیدا کرد ؟ و آیا ریسک کنترل مدیریت می تواند بر این موضوع غلبه کند و به تاخیر بیاندازد.

دکتر موسوی خاطر نشان کرد: تخریبی که در عرصه های مختلف از دیدگاه امنیت زیستی و امنیت غذایی به اکو سیستم کشور وارد می شود باید مورد توجه قرار بگیرد چرا که کشور باید قرن ها حیات طبیعت و انسان ها را داشته باشدو باید این ظرفیت و گنجایش پیش بینی شود که چه قدر است و با بیان علمی و پیش بینی های درست باید منعکس کنیم .

برنامه ملی سازگاری با تغییر اقلیم در حد سند باقی ماند

مدیرکل امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور گفت: برنامه ملی سازگاری با تغییر اقلیم و کم آبی همچنان در حد سند و بر روی کاغذ باقی مانده است.

وحید جعفریان نیز در نشست تخصصی تغییر اقلیم  افزود: برای سیاست گذاران آسان نیست که موضوع تغییر اقلیم را با هزینه کم یا به راحتی انکار کنند و اتفاقاتی که بسیار فراتر از حدود نرمال در جهان می‌افتد این اشاره جدی را دارد که اوضاع تغییر کرده و باید به فکر تغییراتی جدی در سیاست گذاری ها بود.

وی با بیان اینکه کنوانسیون تغییرات اقلیمی یکی از سه کنوانسیون زیست محیطی دوره‌ای را طی کرده، کشور ما بنا بر مصوبات مرجع قانون گذاری عضویت آن‌ها را پذیرفته است، اظهار کرد: ولی در عمل نسبت به اجرای تعهدات مربوطه آنچنان جدی نبودیم که آنچه مجلس تصویب می‌کند از معاهدات بین المللی جنبه قانون را دارد و این تعهدات لازم الاجرا است.

وی با اشاره به اینکه این اخلال در اجرای قوانین هزینه‌ای در بردارد، گفت: موضوع سازگاری سابقه به نسبت طولانی دارد که در نشست‌های مختلف در سراسر جهان مورد بحث و بررسی قرار گرفته است که اخیراً کشورهای در حال توسعه توانستند مصوبه‌ای را به میزان ۳۰۰ میلیارد دلار برای تأمین مالی کمک‌های اقتصادی کشورهای مرتبط بگیرند که تا سال ۲۰۳۵ مقداری به صورت بلاعوض و مقداری به صورت وام است.

جعفریان افزود: برای سازگاری یک نقشه راهی در کشورها وجود دارد و درس آموخته‌های موفق یا ناموفق زیادی دارند و خیلی از اسناد تهیه شده بیشتر از یک نوشته روی کاغذ نیستند ولی سند ملی سازگاری کشور که با صرف هزاران ساعت کار کارشناسی به کجا رسیده است.

وی تصریح کرد: برنامه راهبرد ملی تغییر اقلیم در سال ۱۳۹۶ منتشر شد که به صورت مشخص راهکارهای سازگاری در ۴ حوزه تعریف شده و برای هر کدام دستگاه متولی و همکار تعریف شده که این سند هیچ وقت عملیاتی نشده به دلیل اینکه به تصویب هیأت وزیران نرسیده بود ولی سندی ارزشمند است.

وی گفت: برنامه ملی سازگاری با تغییر اقلیم و کم آبی هم در سال ۱۳۹۷ در سازمان جنگل‌ها تعریف شد ولی هیچگاه به درستی یک آسیب شناسی واقعی از این اسناد انجام نگرفته است که باید متخصصین برنامه ریزی در آن ورود کنند.

مدیرکل امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با اشاره به اینکه اخیراً کارگروه تغییر اقلیم در سازمان حفاظت محیط زیست فعالیت‌های شروع کرده، افزود: این موضوع به خوبی مدیریت نمی‌شود و نیازمند یک تحول جدی است.

نادیده گرفته شدن وزارت جهاد کشاورزی در تقویت سازگاری

جعفریان تصریح کرد: در برنامه هفتم توسعه به صورت صریح موضوع تقویت سازگاری و کاهش آسیب پذیری آمده که باید دستگاه‌ها برنامه خود را به مدت یکسال آینده ارائه دهند که وزارت جهاد کشاورزی به عنوان پرآسیب‌ترین بخش در این بین از قلم افتاده است.

وی با تاکید بر اینکه موضوع گرد و غبار را به عنوان یک موضوع جدا از موضوع سرزمین نباید دید بلکه بعنوان یک دلیل تخریب سرزمین دیده می‌شود، گفت: در بحث تنوع زیستی و مقابله با تخریب سرزمین یک ادبیات ویژه دارد و چالش‌های مدیریت موضوع بین بخشی و هماهنگی بین آن‌ها یک چالش عمومی در کشورهای درحال توسعه است.

وی افزود: ساختارهای زیست محیطی کشور ارتباط مؤثری و کارآمدی با هم ندارند و در سازمان‌های مختلف به این نام اقدامات متفاوت و بی ارتباط با هم انجام می‌دهند.

مدیرکل امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور تصریح کرد: بخش اجرا اگر بپذیرد جنگل تاغی که کشت می‌کند قرار است ۵۰ سال آینده وجود داشته باشد و کار بکند باید بر روی آینده پژوهی آن بیشتر کار شود و همچنین اقداماتی که در گستره وسیع فعالیت‌های نهال کاری انجام می‌دهیم امیدوار باشیم که نتایج آن را آیا در ده‌ها سال آینده می‌بینیم.

وی با اشاره به اینکه با تصمیم گیری های کلان خیلی از فرصت‌ها و نقش‌ها را می‌توانیم نادیده یا ندیده گرفت، گفت: جامعه جهانی توجه ویژه به برنامه ریزی های محلی دارد و یکی از چالش‌های جدی ما تمرکز بر روی تصمیم گیری های ملی است بطوریکه هر سیاست گذاری ما به شدت بر روی کسب و کارها و اقدامات بخش خصوصی تأثیر گذار است در حالیکه بیشتر نمایندگان آن‌ها در حوزه‌های تصمیم گیری حاضر نیستند.

در این نشست تخصصی اندیشمندان حوزه بیابان در دانشگاه‌ها و دستگاه‌های اجرایی حضور داشتند و اساتید این حوزه به ارائه طرح ها و تحقیقات خود در این زمینه پرداختند.