دانشکده مهندسی متالورژی و مواد

اندازه­ گیری نویز الکتروشیمیایی به عنوان یکی از روشهای پایش و کنترل خوردگی در سال­های اخیر مورد توجه بسیاری از محققین و متخصصین خوردگی واقع شده است. در این روش از طریق آنالیز نوسانات خود به خودی پتانسیل و جریان فلزی که در حال خورده شدن است و در شرایط غیر پلاریزه قرار دارد، فرآیند خوردگی مورد بررسی واقع می­ شود. اصولاٌ پدیده نویز الکتروشیمیایی به عنوان ماهیت تصادفی فرآیند خوردگی در نظر گرفته می­شود. این نوسانات بصورت کاملا موضعی ناشی از تغییرات دما و pH و همچنین تغییرات ترکیب شیمیایی و سرعت حرکت سیال، باعث کاهش خواص فیزیکی و در نتیجه مقاومت به خوردگی فلز می­شود. معمولاً تولید نویزهایی در پتانسیل و جریان فلز در فرکانس­ های بسیار پایین سبب ایجاد خوردگی های موضعی نظیر حفره دار شدن می­گردند. از منظر دیگر جوانه­ زنی و رشد حفرات و شکست لایه­ های محافظ سطحی نیز می­تواند منشاء تولید نویزهای الکتروشیمیایی باشد. بنابراین در استفاده از این روش می­توان به ماهیت خوردگی، بالاخص خوردگی­ های موضعی که از موثرترین عوامل تخریب تجهیرات و مخصوصاً خطوط انتقال می­باشد، پی برد. مضافاً اینکه دیگر روش­های پایش برای تشخیص خوردگی­ های موضعی، بسیار محدود و در مقایسه بسیار پر هزینه هستند.

لازم به ذکر است دانشگاه تهران به سرپرستی دکتر سعیدرضا اله کرم برای اولین بار از این روش بصورت on-line جهت بهینه­ سازی میزان تزریق مواد بازدارنده و تواماً کنترل خوردگی خط انتقال گاز از فاز 6 به فاز 10 شرکت پارس جنوبی در عسلویه و همچنین در پالایشگاه سرخون و قشم بکار گرفت که تجهیزات اندازه­ گیری بطور کامل در ایران توسط تیم دانشگاهی طراحی و ساخته شده بود.

مهم‌ترین کاربردهای روش اندازه گیری نویز الکتروشیمیایی عبارتند از:

- پایش و کنترل خوردگی

- تعیین مکانیزم های خوردگی

- بهینه سازی میزان تزریق مواد بازدارنده جهت کنترل خوردگی