19 دی ماه

امروز مصادف است با سالروز درگذشت استاد سیدکاظم عصّار دومین رئیس دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی (دانشکدۀ علوم معقول و منقول).

استاد سیدکاظم عصّار در سال 1302 قمری برابر با 1263 خورشیدی در کاظمین دیده به جهان گشود. در چهارسالگی همراه پدر به تهران آمد.

تحصیلات ابتدایی را در مکتب‌خانه‌های تهران گذراند. از ده‌سالگی دروس عمومی حوزه را در مدرسـۀ مروی و صدر فراگرفت. در 15 سالگی برای یادگرفتن علوم جدید به مدرسۀ دارالفنون رفت و دروس رسمی را در آنجا گذراند. ریاضی و هیئت را به طور اخص نزد معلمان خصوصی فراگرفت. فلسفۀ اسلامی و عرفان نظری را در حوزۀ تهران یادگرفت و بر آن تسلط یافت.

به قصد تحصیل علم طب به اتریش و آلمان و فرانسه سفر کرد و در دانشکدۀ پزشکی پاریس ثبت نام کرد اما به دلیل عدم سازگاری روحیه‌اش با این رشته، انصراف داد. برای تکمیل معلومات خود به عراق رفت و حدود 12 سال در نزد استادان برجستۀ آنجا کسب علم نمود و به درجۀ اجتهاد نائل گردید.

کار خود را با تدریس در مدرسۀ دارالفنون آغاز کرد و بعد برای تأسیس اولین دبیرستان آذربایجان به تبریز رفت. پس از راه‌اندازی مدرسه  در همانجا به تدریس علوم طبیعی و ریاضی و هیئت و زبان فرانسه پرداخت.

در سال 1313 در دانشکدۀ علوم معقول و منقول  و مؤسسۀ وعظ و خطابه به سمت استاد استخدام شد. در سال 1321 از سوی هیئت علمی دانشگاه تهران به عنوان رئیس دانشکدۀ علوم معقول و منقول (دانشکدۀ الهیات) انتخاب گردید. در سال 1323 از سمت ریاست استعفا کرد و تا پایان عمر به تدریس در دانشکده اشتغال داشت. در 19 دیماه 1353 در تهران چشم بر جهان فروبست و در آستانۀ حضرت عبدالعظیم در رواق ابوالفتوح رازی به خاک سپرده شد.

در سال 1354 یک سال پس از مرگش به درجۀ استاد ممتازی دانشگاه نائل گردید. نشان او به فرزندش اعطا شد.

او از روحانیون مترقی و دانشمند زمان خود بود. روانش شاد باد.

از آثار اوست: سه رساله در حکمت اسلامی، فلسفه و منطق به زبان فارسی، علم الحدیث و تفسیر سورۀ حمد.