میکروبیولوژی و ایمونولوژی

گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی دانشکده دامپزشکی متشکل از چهار بخش باکتری شناسی، ویروس شناسای، ایمنی-شناسی و قارچ شناسی است.

الف- بخش قارچ شناسی
اهداف بخش:
۱. آموزش و تربیت دانشجویان دکترای عمومی دامپزشکی، کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی قارچ¬شناسی
۲. طراحی، هدایت و انجام تحقیقات بنیادی، توسعه‌ای و کاربردی در زمینه‌ای مختلف قارچ شناسی (بیماری‌های قارچی، برهم کنش میزبان و قارچ، مایکوتوکسین ها و بیوتکنولوژی قارچ‌ها)
۳. جداسازی، شناسایی و نگهداری سوش های قارچی بومی (بیماری زا و غیر بیماری زا)
۴. ارائه خدمات تخصصی به مؤسسات، سازمان‌ها و بخش خصوصی (انجام مطالعات آزمایشگاهی و مزرعه ای)
۵. مطالعه¬ و تحقیق در زمینه کاربرد فرآورده‌های طبیعی در درمان بیماری‌های قارچی و کنترل مایکوتوکسین ها

طول دوره:
کارشناسی ارشد قارچ‌شناسی: ۴ نیم‌سال تحصیلی
دکترای تخصصی قارچ‌شناسی: ۸ نیم‌سال تحصیلی
نقش و توانایی فارغ‌التحصیلان:
دانشجویان دکترای عمومی دامپزشکی پس از گذراندن واحد درسی "قارچ‌شناسی، بیماری‌های قارچی و مایکوتوکسین‌ها" قادر خواهند بود:

  •     عفونت‌های قارچی را تشخیص دهند.
  •     در آزمایشگاه سویه‌های قارچی را شناسایی نمایند.
  •     در کنترل و پیش‌گیری از خطرات مایکوتوکسین‌ها، با توجه به شناخت به‌دست آمده ایفای نقش نمایند.

فارغ‌التحصیل دوره‌های تحصیلات تکمیلی قارچ‌شناسی بر حسب سطح دوره‌ی گذرانده و توانمندی‌های کسب شده، در سازمان‌ها، مؤسسات آموزش‌عالی، پژوهشکده‌ها و بخش خصوصی می‌توانند در موارد زیر ایفای نقش نمایند:

  •     عفونت‌های قارچی و نوع قارچ بیماری‌زا را در آزمایشگاه شناسایی نمایند.
  •     طراحی و یا انجام تحقیقات در زمینه قارچ‌شناسی پیشرفته
  •     شناسایی مایکوتوکسین‌های قارچی و طراحی روش‌های کنترل آن‌ها
  •     مطالعه مقاومت‌های قارچی و توسعه‌ی دارو‌های ضد قارچی جدید بر پایه ترکیبات طبیعی
  •     مطالعه برهم‌کنش میزبان و قارچ در سطوح مولکولی و داخل سلولی و طراحی و شناسایی ترکیبات محرک سیستم ایمنی در درمان بیماری‌های قارچی (ایمونوتراپی)

 

ب- بخش ایمونولوژی
اهداف بخش:
بخش ایمونولوژی یکی از بخش‌های گروه میکوبیولوژی و ایمونولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران است. این بخش مسئول تدریس و تحقیق در زمینه ایمنی شناسی مقایسه‌ای سلولی، مولکولی و بالینی با تمرکز بر ایمنی‌شناسی دامپزشکی (حیوانات اهلی و وحشی) است. این بخش دارای ابزارهای آزمایشگاهی مناسب برای آموزش دانشجویان می‌باشد. علاوه بر این، با استفاده از امکانات آزمایشگاه مرکزی و بخش حیوانات آزمایشگاهی دانشکده، این بخش بر روی مدل‌های حیوانی گوناگون، سیستم‌های پیشرفته In vivo ، In vitro و Ex vivo برای اهداف تشخیصی و تدریجی تمرکز می‌کند. بخش ایمنولوژی به شدت در حال توسعه تست‌های پیشرفته تشخیص برای تشخیص عوامل پاتوژن و آنتی‌ژن‌ها است. همچنین خدماتی را برای رویکرد تشخیص ایمونولوژیک و مولکولی و شناسایی برخی از بیماری‌ها در حیوانات فراهم می‌کند. پروژه‌های تحقیقاتی که در حال حاضر در این بخش انجام می‌شود، شامل ایمنی ذاتی و التهاب، ایمونوژنتیک، گیرنده‌های شناسایی پاتوژن (PRRs)، ایمونوبیولوژی لکوسیت‌ها در حیوانات و انسان، ایمونوتوکسیکولوژی، تنظیم ایمنی، ایمونومدولاسیون، ایمونوتراپی مبتنی بر سلول‌های دندریتیک (DCs)، سلول‌های T، ایمونولوژی سرطان، نانوساختارها در ایمنی، رویکرد ایمونولوژیک تشخیص زودهنگام، تولید آنتی‌بادی برای اهداف تشخیصی و درمان، واکسینولوژی، واکسن‌های نسل جدید و ادجوانت ها می‌باشد.

طول دوره  :
دکترای تخصصی (Ph.D.) ایمنی شناسی: 8 نیمسال تحصیلی

نقش و توانایی فارغ‌التحصیلان :
دانشجویان دکترای عمومی دامپزشکی (DVM) پس از تکمیل دوره های ایمونولوژی پایه و ایمونولوژی بالینی قادر به: 1) درک بهتر تداخلات میزبان - پاتوژن 2) انجام برخی از آزمایش های تشخیصی، 3) انجام تحقیق بر رویر واکسن و برنامه¬های واکسیناسیون و پیشگیری از بیماری های عفونی، 4) یافتن بهترین راههکارها برای بهبود ایمنی و سلامت حیوان و انسان خواهند بود. فارغالتحصیلان می¬توانند تخصص علمی خود را در زمینه های مختلف ایمونولوژی، ایمونوبیولوژی و ایمونولوژی بالینی در حیوانات و انسان ادامه دهند. فارغ¬التحصیلان تحصیلات تکمیلی (PhD) دوره های آموزشی، با توجه به مهارت های به دست آمده، می توانند نقش مهمی در تدریس و تحقیق در سازمان های دولتی و غیر دولتی، دانشگاه ها و موسسات آموزشی در زمینه های مختلف ایمنی داشته باشد.

 

 ج- بخش باکتری‌شناسی
اهداف بخش :

  •     آموزش و تربیت دانشجویان دکترای عمومی دامپزشکی و دکترای تخصصی باکتری‌شناسی
  •     طراحی، هدایت و انجام تحقیقات بنیادی، توسعه‌ای و کاربردی در زمینه‌های مختلف باکتری‌شناسی (بیماری‌های باکتریایی دام، مقاومت آنتی‌بیوتیکی در باکتری‌ها، مطالعه سلولی و مولکولی عوامل حدت و بیوتکنولوژی باکتری‌ها)
  •     جداسازی، شناسایی و نگهداری سوش‌های باکتریایی بومی (بیماری‌زا و غیربیماری‌زا)
  •     ارائه خدمات تخصصی به مؤسسات، سازمان‌ها و بخش خصوصی (انجام مطالعات آزمایشگاهی و مزرعه‌ای)

طول دوره :
دکترای تخصصی: 8 نیمسال تحصیلی

نقش و توانایی فارغ‌التحصیلان :

دانشجویان دکترای عمومی دامپزشکی پس از گذراندن واحد‌های درسی "باکتری‌شناسی و بیماری‌های باکتریایی" قادر خواهند بود:

  •     عفونت‌های باکتریایی را شناسایی دهند.
  •     در آزمایشگاه باکتری‌های بیماری‌زای مهم را در سطح جنس و در برخی موارد گونه شناسایی نمایند.
  •     در کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌های باکتریایی دام با توجه به شناخت به‌دست آمده ایفای نقش نمایند.


فارغ‌التحصیل دوره‌های تحصیلات تکمیلی باکتری‌شناسی بر حسب توانمندی‌های کسب شده، در سازمان‌ها، مؤسسات آموزش‌عالی، پژوهشکده‌ها و بخش خصوصی می‌توانند در موارد زیر ایفای نقش نمایند:

  •     شناسایی عفونت‌های باکتریایی و نوع باکتری بیماری‌زا را در آزمایشگاه
  •     طراحی و یا انجام تحقیقات در زمینه باکتری‌شناسی پیشرفته
  •     مطالعه مقاومت‌های باکتریایی و توسعه‌ی دارو‌های آنتی‌باکتریال جدید
  •     مطالعه برهم‌کنش میزبان و باکتری در سطوح مولکولی و داخل سلولی
  •  

د- بخش ویروس‌شناسی
اهداف بخش:

  •     آموزش و تربیت دانشجویان دکترای عمومی دامپزشکی و دکترای تخصصی ویروس‌شناسی
  •     طراحی، هدایت و انجام تحقیقات بنیادی، توسعه‌ای و کاربردی در زمینه‌های مختلف ویروس‌شناسی (بیماری‌های ویروسی دام، داروهای ضدویروسی، مطالعه سلولی و مولکولی عوامل حدت ویروس‌ها، واکسن‌های ویروسی)
  •     جداسازی، شناسایی و نگهداری سوش‌های ویروسی بومی
  •     ارائه خدمات تخصصی به مؤسسات، سازمان‌ها و بخش خصوصی (انجام مطالعات آزمایشگاهی و مزرعه‌ای)

طول دوره:
دکترای تخصصی ویروس‌شناسی: ۸ نیم‌سال تحصیلی
نقش و توانایی فارغ‌التحصیلان:
دانشجویان دکترای عمومی دامپزشکی پس از گذراندن واحد درسی "ویروس‌شناسی و بیماری‌های ویروسی" قادر خواهند بود:

  •     عفونت‌های ویروسی رایج را شناسایی دهند.
  •     راه‌های تشخیص عفونت‌های ویروسی را بشناسند
  •     در کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌های ویروسی دام با توجه به شناخت به‌دست آمده ایفای نقش نمایند.


فارغ‌التحصیل دوره‌های تحصیلات تکمیلی ویروسی بر حسب توانمندی‌های کسب شده، در سازمان‌ها، مؤسسات آموزش‌عالی، پژوهشکده‌ها و بخش خصوصی می‌توانند در موارد زیر ایفای نقش نمایند:

  •     شناسایی عفونت‌های ویروسی و نوع ویروسی عامل بیماری در آزمایشگاه
  •     طراحی و یا انجام تحقیقات در زمینه ویروسی‌شناسی پیشرفته
  •     طراحی و انجام تحقیقات در زمینه تولید واکسن‌ها و داروهای ضدویروسی
  •     مطالعه برهم‌کنش میزبان و ویروس در سطوح مولکولی و داخل سلولی

 

اساتید